Nihayet beklenen gerçekleşti ve balkondaki yavrular dünyaya geldi. Geçtiğimiz haftanın ayazında yumurtaların donmuş olabileceği korkusuyla umutsuz bir bekleyiş içerisindeydim. Hiç olmadı lop yumurta yerim, diye düşünmedim de değil. Ama taktir-i İlahi doğanın dengesini yerine oturttu.
Neyse artık yuvadan uçana kadar hamileri benim. Yemeleri içmeleri olsun, eğitimleri olsun bana ait. Böyle de gani gönüllü bir adamım ben.
Evlenmeden evvelki bir zamanlar. Bizim pervazada bir çift kumru musallat olmuştu. Bir bahar zamanıydı ve ilk çalışmalarında başarılı olmuşlardı. Sonraki çalışmaları karganın midesine gitti. Bir sonrakinde yumurtalar dondu. Sonra baktılar pervaz pek de iyi bir fikir değil, arka balkon kapalı olduğundan arka balokona musallat olup boş saksının içine yuva yaptılar. O gün bugündür de yaparlar. Doğaya annemle bu anlamda bir katkımız var. Büyüyen kumrunun ilk uçuşunu seyretmek çok keyifliydi. Dugulandım bu yazıyı okuyunca.
YanıtlaSil